Arkadaşlar bu yazdıklarım tamamen gerçektir. Yıl 2005 haziran ayı nın 7 si yolda dalgın bir şekilde yürüyordum , Canım sıkkındı babamla tartışmıştım... Çevre youndan karşıya geçip yolun karşısındaki tepeye tırmanmayı ve denize bakmayı planlıyordum geçip oturup biraz düşünürdüm , fakat o kadar dagındım ki direk yola çıkmışım ve üzerime doğru gelen Honda yı gördüğümde artık çok geçti çünkü o beni görmemişti.Bir anda ayaklarımda ve ardından başımda çok fazla bir açı hissettim. gözümü açtığımda başıma toplanan insaları ve kargaşayı görebiliyordum fakat sanki herşey yavaşlamıştı ve mavi görünüyordu , ayaklarımı kımıldatamıyor hatta hisstmiyordum. Belki beş dakika orada yattım ve bu bana saatler gibi geldi.Ve sonunda ayaklarımı hissediyordum soğuktu sağ ayağımdan daha önce hiç dumadığım bir acı hücrelerime işleyerek yukarı doğru çıktı başıma ulaştığında dayanılmaz bir boyuttaydı. kalbime doğru yöneldi ve Kalbimin atmadığını durduğunu hissetim acıyla birlikte sol ayğımdan çıktım ve yerde yatan bedenimi gördüm ayaklarım biçimsiz görünüyordu iki yana açılmışştı ve kafam dağılmış gibi duruyordu her yer kan olmuştu... Ölmüştüm ama bunu kabullenemiyordum ölmemek için Tanrıya dua etmeye başladım ama biliyordum ölmüştüm her zaman merak ettiğim ölüm böyleydi., Ve bir ses duydum sanki sesi hissediyordum her yerdeydi Tanrının sesi olamıyacak kadar soğuk bir sesti korkuyu ruhumda hissediyordum.Ses şöyle diyordu '' Ölmeyi haketmiyorsun daha çok günah işliycek çok acı çekeceksin'' Ve göğsümde bir acıyla uyandım. Gözümden yaş geliyordu hastanedeydim başımda sargı vardı ve ****l kutu gibi bir şeyle yatağa sabitlenmişti yanı başımda babam uyuyordu. Gözümden yaş geldi Nefret ettiğim babamı çok sevdiğimi ve özlediğimi anladım...Arkdaşlar bu olayı sizi kandırmak için yazmdım ister inanın ister inanmayın ama herşeyin değeri bilin hayatı dolu dolu yaşayın ben bunlrı yazarken bile ağlıyorum aldığım her nefesin kıyümetini biliyorum umarım günahtan ve haramdan uzak durursunuz çünkü bu acıyı sizinde yaşamanızı istemem.,
ALINTIDIR