Dayım bu olayı bana anlattığı zaman inanın tüylerim diken diken oldu.Ve o kızcagıza gerçekten de çok acıdım.Annem 20 li yaşlardayken sevdiği bir arkadaşı varmış; Vildan.Ama Vildan diğer arkadaşları gibi gezmekten, eğlenmekten hoşlanmazmış.Çok içine kapanık biriymiş.O daha çok cinler, periler ve doğa üstü olaylara meraklıymış.Arkadaşları tarafından ne kadar uyarıldıysa da bu merakından vazgeçememiş.Ve her şey o yaz gecesi başına gelmiş Vildan'ın.Arkadaşlarının anlattığına göre o gün her zamankinden fazla meşgul olmuş cinlerle.Sık sık o"üç harflilerin" adını söylemiş.Gece olunca her zamanki gibi yatağına yatmış, uyumayı beklerken aniden çığlık atmaya başlamış.Annesi ve babası odasının kapısını açmaya ne kadar uğraştılarsa da yapamıyorlarmış.Babası koşup alt kattaki yangın söndürme aletini almış, kapının c****** geçirmiş ama o ve yangın söndürme aleti lastik top gibi geri fırlamış ve duvara çarpmışlar.Bir türlü içeri giremiyorlarmış.Vildan ise içeriden "Rahat bırakın beni.Sizinle hiçbir yere gelmeyeceğim" diye bağırıyormuş.İçeride neler olduğunu merak eden anne-babası "Kızım neyin var?Kim sana kötülük yapıyor?Kiminle konuşuyorsun?" diye sormuşlar.Vildan da; "Yardım edin, kapımın altından küçük küçük adamlar giriyorlar.Benden onlarla birlikte gitmemi istiyorlar.Gitmek istemiyorum.Kurtarın beni." diye çığlık atmış ve bunlar onun son sözleri olmuş.Kızın cesedi arka bahçede bulunmuş.Gece kendini yazlığın en üst katında bulunan odasının penceresinden atmış...
Ptsi Mayıs 18, 2009 1:24 pm
