Tanıksız Karanlıklar
Tanıksız Karanlıklar
Kanımın alevi
Tutuştururken geceyi
Şiirler dökülür
Hasret yangını dudaklarımdan.
Haykırmak yazmak isterim
Çığlığımda adı saklı isyanı
Yasaktır bana kendi ellerim
Karanlık kan tadı
Sırrını saklıyor içimde
Yüz yılların hasret sularıdır dökülen
Tanıksız karanlıklarda.
Demir potalarında erir gider bir sevdalı bakış
Yürek atışlarını taşır gibi
Dökülür geceye sızılar
Ve gözlerin hamak kurmuştur
acıların orta yerine.
Kanayan gölgesinde saklanır
Gizler gecenin
Sonrada Başlar yurdunda sürgünlük ağrıları
Gün ışığından derin yaralar almış gibi.
yüreğinizde fırtına koparamıyorsanız eğer
bırakın gözleriniz deniz kalsın..